martes, 24 de febrero de 2015

Patrimonio Natural dos montes de Darbo II

Paporrubio (Erithacus rubecula).
Vertebrados

Anfibios e réptiles 

Tódolos herpetos que viven nos montes de Darbo están protexidos pola lexislación estatal e polos convenios internacionais. Na zona atopamos herpetos típicos do bosque caducifolio galego, son especies boreais e endémicas, como a píntega (Salamandra salamandra), a saramaganta (Chioglossa lusitanica) endemismo noroccidental ibérico, e a ra patilonga (Rana iberica) endemismo ibérico, estes dous últimos taxons catalogados como vulnerables no Catálogo Galego de Especies Ameazadas (C.G.E.A.). Estas especies son características dos medios umbríos co solo cuberto de follasca. 

Exemplar de ra patilonga (Rana iberica) no rego Pontillón, Pedra Cabalgada.
Nas formacións de matogueiras, que proveñen da destrución das carballeiras, ou de forma natural onde non foi posible o desenrolo do bosque, viven herpetos de orixe boreal e endémicos como o escáncer (Anguis fragilis), o sapo (Bufo bufo) e o lagarto das silveiras (Lacerta schreiberi). Nos rochedos e pedregais atopamos réptiles termófilos, o lagarto arnal (Lacerta lepida), a lagartixa dos penedos (Podarcis hispanica) e a cobra lagarteira meridional (Coronella girondica). En relación a singularidade e rareza, indicar a presenza dun endemismo noroccidental ibérico, case que exclusivo o territorio galego, a lagartixa galega (Podarcis bocagei) e tres endemismos ibéricos, o pintafontes común (Triturus boscai), o sapiño pintoxo (Discoglossus galganoi) e o lagarto das silveiras (Lacerta schreiberi). As especies de herpetos contabilizados nos montes de Darbo, ascenden a 6 anfibios e 11 réptiles. 

Aves 

En primeiro lugar, lembrar que tódalas especies de aves que viven no noso Monte están protexidas pola lexislación. Por suposto non imos enumerar a totalidade e variedade de aves pero si indicaremos as especies máis características que temos o privilexio de acubillar nos terreos en Común. Exemplos coma a avenoiteira cincenta (Caprimulgus europaeus), a lavandeira real (Motacilla cinerea), a azulenta común (Prunella modularis), o paporrubio (Erithacus rubecula), o tordo común (Turdus philomelos), o picafollas común (Phylloscopus collybita), o picafollas ibérico (Phylloscopus ibericus) endemismo da península Ibérica, SO de Francia e NO de África, a estreliña riscada (Regulus ignicapilla), o ferreiriño negro (Parus ater) e o cardeal (Pyrrhula pyrrhula). Dúas especies características das masas forestais, atópanse extintas destes montes, o miñato abelleiro (Pernis apivorus) e o gabeador azul (Sitta europaea) especies que necesitan bosques caducifolios, preferentemente de carballos. Debemos salientar que están citadas aproximadamente 150 especies na parroquia de Darbo, incluindo especies de observación excepcional. O máis axeitado é falar da riqueza específica nos montes de Darbo, que  ascende a 70 especies de aves, das cales 25 observáronse algunha vez aniñando.

Macho de lagarto das silveiras (Lacerta schreiberi).

Mamíferos 

No tocante os mamíferos destacar a singularidade de tres especies de alto valor como o furaño (Sorex granarius) e a toupeira (Talpa occidentalis) endemismos ibéricos, e a trilladeira (Microtus lusitanicus) endemismo do cuadrante noroccidental ibérico e extremo suroccidental de Francia. A riqueza específica nos montes de Darbo ascende a 26 especies de mamíferos. Mención especial precisan os morcegos presentes no noso Monte, podemos atopar até dez das catorce especies nomeadas polo de agora na península do Morrazo, estes son: morcego grande de ferradura (Rhinolophus ferrumequinum), morcego pequeno de ferradura (Rhinolophus hipposideros), morcego mediterráneo de ferradura (Rhinolophus euryale), morcego de Natterer (Myotis nattereri), morcego orelludo dourado (Plecotus auritus), morcego orelludo cincento (Plecotus austriacus), morcego da fraga (Barbastella barbastellus), morcego común (Pipistrellus sp.), morcego de horta (Eptesicus serotinus) e por último o nóctulo menor (Nyctalus leisleri). 

Furaño (Sorex granarius).
Dentro dá orde dos morcegos, son os morcegos de ferradura os que maior retroceso están a sufrir a nivel europeo, debido a súa vulnerabilidade. É por iso que é moi importante a protección das áreas de alimentación é refuxio alí onde aínda se conservan poboacións, como é o caso da zona que tratamos. Esta regresión está a acontecer na maior parte dos morcegos, por iso, están estritamente protexidos na lexislación. 

No espazo dos montes de Darbo atopamos especies que contan con moi poucas localidades a nivel galego, este é o caso do morcego da fraga, o nóctulo pequeno e o morcego de ferradura mediterráneo. Ó seren especies de hábitos nocturnos precisan de refuxios onde pasar a meirande parte do día sen ser molestados e onde protexerse das condicións meteorolóxicas adversas dependendo da existencia de buratos nas árbores, casas abandonadas, minas de auga e covas artificiais. Os morcegos son animais que están a sufrir unha perda importantísima de espazo vital. A maior ameaza e o descoñecemento da súa bioloxía, o que fai que aínda os miremos con desconfianza, sendo o progreso e a industrialización os seus principais inimigos. No Morrazo están pasando por un duro momento no que a desaparición dos bosques autóctonos e o urbanismo incontrolado provoca a perda de hábitats e refuxios naturais, as novas construcións son totalmente herméticas sendo o urbanismo unha forte perda de refuxios.


Redactado en Darbo. Novembro de 2007.
Equipo redactor: David Álvarez Graña, Simón Rial Pousa, Alba Dasairas Bouzada e Alberto Pastoriza Barreiro.
Fotografías: Alberto Pastoriza Barreiro.

No hay comentarios:

Publicar un comentario